Port w Gdańsku
Koncepcja zagospodarowania frontów wodnych w Porcie Gdańsk. Druga nagroda w konkursie architektonicznym.
współpraca
Aleksandra Matyas, Tomasz Miśtura, Maciej Siuda Pracownia Projektowa
zespół autorski
Aleksandra Matyas, Katarzyna Dąbkowska, Maciej Siuda, Marta Tomasiak, Mateusz Szymanowski, Tomasz Miśtura
obszar opracowania
96 ha
inwestor
Port Gdańsk
rok
2015-2016
Port Gdańsk jest rozległym terenem o różnorodnym charakterze. W niedalekim sąsiedztwie znajdują się obszary przemysłowe i magazynowe, nieużytki zagarniane przez przyrodę, przestrzeń publiczna i miejsca o wysokiej wartości historycznej czy przyrodniczej.
Kluczowym aspektem projektu jest uspójnienie tkanki portu i stworzenie jednolitego kompleksu krajobrazowo-architektonicznego. Projekt traktuje z szacunkiem przeszłość miejsca, biorąc po uwagę aspekty przyrodnicze i urbanistyczne - z jednej strony wydobywa piękno poszczególnych budynków poprzez ich rewitalizację i oświetlenie, z drugiej uzupełnia istniejący ekosystem, odwołując się do historii przyrodniczej terenu, przywracając lokalną faunę i florę. Dzięki takiej strategii następuje nie tylko integracja architektury z przestrzeniami zielonymi, ale również uporządkowanie elementów zastanych. Umożliwia się współistnienie różnorodnych pod względem funkcji obszarów portu.
Proces estetyzacji frontów następuje zarówno w aspekcie wizualnym, jak i funkcjonalnym poprzez rozwinięcie programu użytkowego portu i jest budowany za pomocą zabiegów przestrzennych w postaci otwierających się widokowo od strony wody planów zieleni i architektury. Krajobraz staje się narzędziem do stworzenia atrakcyjnej wizualnie całościowej strategii portu, wydobywa to, co istotne z jego historii, nakreśla długofalowy i przyszłościowy scenariusz rozwoju.
Działania krajobrazowe w Porcie Gdańsk poza aspektem estetycznym budują nową ekologię miejsca - zestawienie roślin odwołuje się do historii przyrodniczej terenu. Dobór gatunkowy zieleni niskiej opiera się na roślinach zielnych, bylinach i trawach, naturalnie tworzących rodzime siedliska nadmorskiej wydmy białej (Elymo Ammophiletum), nadmorskiej wydmy szarej (Helichryso-Jasionetum litoralis), oraz nadmorskiego boru bażynowego (Empetro nigri-Pinetum). Dodatkowo, uzupełnieniem są rodzime rośliny zielne i byliny.
Atrakcyjność zieleni niskiej zaplanowana jest całorocznie, kolejne pory kwitnienia zazębiają się od wczesnej wiosny do jesieni, zimą uwydatniając strukturę roślin - ozdobnych kwiatostanów i kłosów traw w barwach szarości i żółcieni. Topografia terenu nawiązująca do naturalnych formacji krajobrazowych oraz ścieżka prowadząca przez różne typy zbiorowisk roślinnych - zbliżając i oddalając się od wody - budują nowe doświadczenie przestrzeni publicznej.