Science Island w Kownie na LitwieProjekt Centrum Nauki Science Island wraz z zagospodarowaniem wyspy. Koncepcja konkursowa.
współpracaMaciej Siuda Pracownia Projektowa
zespół autorskiAnna Kogut, Jakub Andrzejewski, Jan Skiba, Maciej Siuda, Marta Tomasiak, Piotr Bladziak
obszar opracowania33 ha
budżet25 000 000,00 € brutto
inwestorKaunas City Municipality
rok2016
Projekt proponuje redefinicję „efektu Bilbao”. Poszerza limity rozumienia architektonicznej ikony, kierując uwagę na lokalność i podkreślając znaczenie strefy publicznej wokół budynku. Obiekt architektoniczny usytuowany zostaje niemal dosłownie „wenątrz” atrakcyjnego i wielofunkcyjnego publicznego parku. To wyspa kształtuje projekt - budynek wyrasta z zastanego krajobrazu. Struktura przekryta została zaprojektowanym ukształtowaniem terenu. Tym samym subtelnie wpisuje się w tektonikę krajobrazu miasta. Budynek wraz z przestrzenią publiczną stają się skromną i szczerą ikoną architektury.
Park publiczny zaprojektowany został z podziałem na trzy strefy funkcjonalne. W strefie „głośnej”, po wschodniej stronie wyspy zlokalizowano funkcje sportowe i rekreacyjne otoczone miejskim lasem. Część środkowa dedykowana jest ogrodom społecznościowym, ogródkom działkowym i publicznej plaży. W najbliższym otoczeniu budynku Science Centre znajduje się strefa „cicha” z zewnętrznymi przestrzeniami ekspozycyjnymi.
Zbiorczy parking proponuje się zastąpić serią rozproszonych w zieleni mniejszych parkingów. System ścieżek pieszych podąża za siatką istniejących przedeptów i łączy się z nowoprojektowanym połączeniem mostowym na wysokości Centrum Kongresowego. Przewidziano możliwość dojazdu samochodowego, a parkingi dla pracowiników obiektu oraz dojazd techniczny dla dostaw przewidziano na najniższej kondygnacji budynku.
Strategia zieleni zakłada wprowadzenie licznych nasadzeń drzew z gatunków rodzimych oraz zbiorowisk łąkowych zieleni niskiej. Działania krajobrazowe w duchu „urban nature” zwiększają lokalną bioróżnorodność, wzmacniają ekologię ekosystemu, a także minimalizują koszty związane z utrzymaniem zieleni. W otoczeniu naturalnie prowadzonej zieleni łąkowej zaproponowano powstanie ogrodów działkowych i społecznościowych z nasadzeniami roślin jadalnych.